SF. This Love : Hotsuma X Shusei [Uragiri wa Boku no Namae wo Shitteiru] NC : หวานๆ

SF. This Love : Hotsuma X Shusei [Uragiri wa Boku no Namae wo Shitteiru]

เป็นช็อตฟิคอีกเรื่องที่อยากแต่งมากมาย โดยเฉพาะคู่นี้ โฮทสึมะกับชูเซย์ หลายๆคนอาจจะยังไม่เคยดูอนิเมะ หรือเพิ่งเริ่มดู
แต่ก็อยากจะบอกว่าเรื่องนี้สนุกมากครับ ลายเส้นสวย มือชื่อไทยๆว่า ปริศนารัก สลักแค้นข้ามภพ ^^
ลิขสิทธิ์มังงะเป็นของบงกช
เอาล่ะ!!!
มาแปะภาพแนะนำตัวละครกันหน่อย ประกอบความจิ้น ฮะๆๆ
มาเริ่มที่เสะของเรา
SF. This Love : Hotsuma X Shusei [Uragiri wa Boku no Namae wo Shitteiru] NC : หวานๆ Ekatem10

SF. This Love : Hotsuma X Shusei [Uragiri wa Boku no Namae wo Shitteiru] NC : หวานๆ Ekatem10

เรนโจ โฮทสึมะ
ผู้มีฉายาว่า เสียงแห่งพระเจ้า
โฮทสึมะมีความสามารถพิเศษในการต่อสู้กับปีศาจ [ดิวลัส]เป็นซไวลท์สายโจมตี
ตอนนี้ศึกษาอยู่ ม.ปลาย ปีหนึ่ง มีคู่หูเป็นอุซึอิ ชูเซย์ (เคะของเรา คึคึ)
แคสพากย์เสียง ในอนิเมะ ถ้าอยากจิ้นเสียงตาม ก็....เสียงคล้ายๆเซบาสเตียน มิคาเอลิส คุณพ่อบ้านของเรา เพราะคนพากย์คือ โอโนะ ไดสึเกะ
โอโนะซัง>.< คนเดียวกับที่ให้เสียงเซบาสเตียน เพราะงั้นเสียงจะคล้ายๆกัน หึหึ ปลื้มม

ว่าแล้วก็แปะภาพชูเซย์
SF. This Love : Hotsuma X Shusei [Uragiri wa Boku no Namae wo Shitteiru] NC : หวานๆ 20203510

SF. This Love : Hotsuma X Shusei [Uragiri wa Boku no Namae wo Shitteiru] NC : หวานๆ 20203510

อุซึอิ ชูเซย์ นักเรียนชั้น ม.ปลายปีสอง มีฉายาว่า เนตรแห่งพระเจ้า เพราะสามารถมองเห็นสิ่งต่างๆผ่านทางลูกแก้ว หรือกระจกใสๆ
เป็นซไวลท์สายป้องกัน และนี่แหละ คู่หูของโฮทสึมะ คนพากย์เสียงชูเซย์ ในอนิเมะ พวกเราๆที่ดูแวมไพร์ไนท์น่าจะรู้จักดี
เพราะนี่แหละ ได้เสียงมิยาโนะ มาโมรุ (คนพากย์เสียงฮันเตอร์หนุ่มแห่งเดย์คลาส เซโร่ คิริยู) โฮกเป็นการจับคู่กันที่เราปลื้มมากจริงๆ>[]<

แปะรูปคู่

SF. This Love : Hotsuma X Shusei [Uragiri wa Boku no Namae wo Shitteiru] NC : หวานๆ 19097610

SF. This Love : Hotsuma X Shusei [Uragiri wa Boku no Namae wo Shitteiru] NC : หวานๆ Ekatem11

SF. This Love : Hotsuma X Shusei [Uragiri wa Boku no Namae wo Shitteiru] NC หวานๆ

“นี่ชูเซย์ รอก่อน เฮ้!!!”ชายหนุ่มในชุดนักเรียน ม.ปลาย ปีหนึ่ง วิ่งตามซไวลท์คู่หู อย่างรีบร้อน

“เสียงนั่น?”อุซึอิ ชูเซย์ นักเรียน ม.ปลายปีสองหันมาตามเสียงเรียก พร้อมกับเลิกคิ้วขึ้นอย่างประหลาดใจ

“โฮทสึมะ”ริมฝีปากบางยิ้มเบาๆ เมื่อเห็นเจ้าของเสียงคุ้นหูที่วิ่งตามมา เป็น เรนโจ โฮทสึมะ คู่หูของตน

“เน่นาย...จะรีบออกมาทำไมแต่เช้าฮะ มาเปิดโรงเรียนรึไงกัน ชิส์”รุ่นน้องที่เปรียบเหมือนเพื่อนพ่นลมออกจากปากหลังบ่นอุบ

เขามักจะทำแบบนี้เป็นประจำ นั่นแหละ โฮทสึมะ นิสัยมุทะลุ ดื้อดึง ไม่เคยเปลี่ยน

“ฮะๆๆ^^”ชูเซย์หัวเราะเบาๆกับการกระทำของโฮทสึมะ ถึงแม้ว่าจะชินแล้วก็ตามที แต่มันก็อดไม่ได้กับท่าทีขึงขังเป็นตาแก่ขี้บ่นของคนตรงหน้า

“ไม่ต้องหัวเราะ นี่ชั้นกำลังซีเรียสนะ” โฮทสึมะว่า พลางยกแขนขึ้นพาดบ่าชูเซย์

“แล้วจะตามออกมาทำไมแต่เช้าล่ะ ฮึ?”

“ถามได้ ตามมาทำไม ตื่นมาชั้นมองหานายก็ไม่เห็นแล้ว ชั้นจะปล่อยให้นายไปไหนมาไหนคนเดียวได้ไงกัน เราน่ะเป็นคู่หูกันนะ มีนายก็ต้องมีชั้นสิ ถามได้ เฮ้อ”เจ้าของเรือนผมสีทองเป็น
ประกายพูดขึ้น แต่ก็อีกนั่นล่ะ นิสัยแบบนี้มีแต่เค้าคนเดียว

“อืม....คู่หู”ชูเซย์ทวนคำนี้เบาๆ

“นี่ อย่าลืมกินข้าวล่ะ เลิกเรียนแล้วชั้นจะรอนะ ห้ามชิ่งกลับก่อนล่ะ ถ้าชั้นไม่เจอนายล่ะก็ น่าดู”โฮทสึมะชี้นิ้วสั่งเจ้าของเรือนผมสีเข้ม ผู้มีดวงตาอ่อนโยน
ก่อนจะเดินจากไปทางห้องนักเรียนปีหนึ่ง

ชูเซย์มองตามจนโฮทสึมะหายลับตาไป

“สำหรับนาย ชั้นเป็นอะไรนะ โฮทสึมะ”ชูเซย์พูดกับตัวเองก่อนจะเดินไปอีกทาง

“ชั้นเป็นอะไรของนายน่ะ ชูเซย์”โฮทสึมะที่ยืนมองดูชูเซย์อยู่บนชั้นสองของอาคารเรียนพูดกับตัวเองเบาๆ

ถึงแม้ภายนอกจะดูขึงขัง แต่ความจริงแล้ว คนที่โฮทสึมะรักและแคร์ความรู้สึกมากที่สุดก็หนีไม่พ้น อุซึอิ ชูเซย์ ทั้งสองคนผ่านเรื่องร้ายๆมาด้วยกัน

ทุกครั้งที่โฮทสึมะร้องไห้ คนแรกที่จะนึกถึงก็คือชูเซย์ คนที่ตัวเค้าเองเคยสร้างรอยแผลเป็นที่ไม่มีวันจะหายให้กับคนที่เค้ารัก

เสียใจ ที่ทำให้ชูเซย์เจ็บ……

‘วันนี้คงเป็นอีกวันที่ผมเรียนไม่รู้เรื่อง เพราะอะไรน่ะเหรอ ก็เพราะมัวแต่คิดเรื่องโฮทสึมะน่ะสิ’

“นี่!!! มายืนทำอะไรตรงนี้ ชั้นบอกแล้วไง ว่าชั้นจะรออยู่หน้าโรงเรียนน่ะ ตามหาตั้งนาน”โฮทสึมะเดินมาแตะตัวร่างบางที่ยืนหันหลังอยู่

“คิดอะไรของนายอยู่ฮะ?”เจ้าของเรือนผมสีทองถามขึ้น ขณะเอามือพาดที่บ่าของคนข้างๆ

“ถ้าบอกแล้วจะโกรธมั้ยล่ะ”ชูเซย์ว่า

“คิดดูก่อน ว่าแต่มันเรื่องอะไรกันล่ะ อย่าบอกนะว่าเรื่องผู้หญิงคนไหนของนายน่ะ ถ้าเป็นเรื่องนั้นชั้นไม่อยากฟัง”โฮทสึมะพูดพลางทำหน้าตาขึงขัง

‘ชั้นไม่อยากฟัง เพราะมันไม่ใช่ชั้นน่ะสิชูเซย์’

“เอาเถอะ!! ชั้นไม่อยากรู้แล้ว”ร่างสูงพูดขึ้น

‘ที่ชั้นคิดมันก็เรื่องของนายนั่นล่ะ โฮทสึมะ…’

ชูเซย์ถอนหายใจเบาๆ ขณะกำลังเดินกลับไปยังคฤหาสน์ตะวันรอน ความเงียบเข้าครอบงำคนทั้งคู่

โฮทสึมะทิ้งกระเป๋าลงกับเตียงของตน ก่อนจะทิ้งตัวลงบนเตียงนอนข้างๆที่เป็นของชูเซย์ ซไวลท์คู่หู

“อะไรกันที่ทำแบบนี้น่ะฮะ?”ชูเซย์ถามขึ้นขณะเดินตามเข้ามาแล้วพบว่าร่างสูงนอนอยู่ที่เตียงของตน

แต่ใช่ว่าไม่เคย นี่เป็นเรื่องที่โฮทสึมะทำเป็นประจำหรือจะเรียกได้ว่า เป็นปกติ

“ก็เตียงนายน่านอนกว่านี่”ร่างสูงพูดทั้งๆที่หลับตา

“เหตุผลฟังไม่เห็นขึ้นเลย”ร่างบางว่า

‘แต่นี่ล่ะโฮทสึมะ มักจะยึดติดกับอะไรที่ตัวเองคิด งี่เง่าใช่มั้ยล่ะครับ แต่ผมก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า คนงี่เง่าคนนี้ ทำให้จิตใจผมปั่นป่วนมานานแล้ว’

“ไปอาบน้ำสิ โฮทสึมะ”ชูเซย์ยื่นผ้าขนหนูสีขาวให้ร่างสูงที่นอนอยู่บนเตียง

“อื้อ ก็ได้แต่หลังจากได้ฟังนายเล่นเปียโน โอเคมั้ย”โฮทสึมะลุกขึ้นคว้าผ้าเช็ดตัวจากมือชูเซย์พร้อมกับยื่นข้อเสนอ

“มีต่อรองเหรอเนี่ย”ร่างบางพูดเบาๆ

“จะเล่นไม่เล่นล่ะ ถ้าไม่ ชั้นก็จะนอนมันทั้งแบบนี้แหละ แล้วก็นอนบนเตียงนายด้วย”ร่างสูงทำหน้าเจ้าเล่ห์

“นายนี่มัน อื้มก็ได้ มาสิ”ชูเซย์ส่ายหัวน้อยๆก่อนจะเดินไปยังกลางห้องที่มีเปียโนสีขาวตั้งอยู่

‘ไม่ใช่เพราะชั้นรังเกียจนายหรอกนะ ที่ชั้นเล่น เพราะนายอยากจะฟังมันต่างหาก’

โฮทสึมะนั่งฟังเสียงเปียโนที่ชูเซย์เป็นคนเล่นแบบนี้มาตลอด ตั้งแต่เด็กๆ เขาชอบฟังเสียงเปียโนของชูเซย์มากกว่าของใครๆ ไม่ใช่แค่เสียงที่เขาชอบ

หากแต่คนเล่นต่างหากคือสิ่งที่เขาสนใจเหนือสิ่งอื่นใด.............

“นายน่ะ เหมือนดวงดาวเลยนะชูเซย์”โฮทสึมะเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง บนท้องฟ้าที่รายล้อมไปด้วยหมู่ดาวมากมาย

“หืม? งั้นเหรอ”ชูเซย์หยุดเล่นเปียโน ก่อนจะเดินมานั่งข้างๆโฮทสึมะ

“ขอบใจนะ ที่เล่นเปียโนให้ชั้นฟัง ตามข้อตกลง ชั้นไปอาบน้ำล่ะ นายเองก็อาบเลยแล้วกันนะ ดึกๆน้ำมันเย็น”โฮทสึมะพูดพลางเดินเข้าห้องน้ำไป

“อื้ม รู้แล้ว”ชูเซย์รับคำ ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำอีกห้องที่อยู่ข้างๆกัน

เวลาผ่านไปไม่นานทั้งสองคนก็ออกจากห้องน้ำ ชูเซย์ออกมาด้วยชุดนอนตัวเก่งที่เขาชอบใส่

ส่วนโฮทสึมะ ก็…กางเกงนอนขายาว ไม่ใส่เสื้อ

“นี่นาย หัดเช็ดตัวให้แห้งหลังอาบน้ำบ้างจะได้มั้ยน่ะ”ชูเซว่าเมื่อเห็นโฮทสึมะผมเปียกน้ำ

“บ่นเป็นตาแก่ไปได้ ”โฮทสึมะพูดขึ้น

“เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก มานี่”ร่างบางพูดพลางดึงตัวโฮทสึมะมานั่งที่โซฟาตรงหน้าต่าง พร้อมกับใช้ผ้าขนหนูที่พาดบ่าตัวเองเช็ดผมให้โฮทสึมะ

‘ชูเซย์มักจะทำแบบนี้เป็นประจำ ดูแลผมมาตลอด คอยเป็นห่วงผมเสมอ ก็คงมีแค่ชูเซย์ที่ต้องการผม และผมเองก็ต้องการเค้ามากเหมือนกัน….’

“ชอบทำตัวเป็นเด็กๆเรื่อยเลยนะโฮทสึมะ”

“อะไร เด็กไม่เด็ก มาลองดูมั้ยล่ะ ชั้นน่ะโตแล้วนะ”ร่างสูงตอบพร้อมทำหน้าจริงจัง

“ก็ยังไม่เห็นมีแฟนกับเค้าซักคนนี่นา หรือเป็นเพราะนิสัยแบบนี้นะถึงไม่มีผู้หญิงที่ไหนสน”เจ้าของแววตาอ่อนโยนว่า

“ช่างปะไร ชั้นไม่สนผู้หญิงหน้าไหนทั้งนั้นแหละ”โฮทสึมะตัดบท

“ชูเซย์…”แต่จู่ๆเสียงเข้มก็เรียกชื่ออีกฝ่ายขึ้น

“หืม?”

“ชั้นเป็นอะไรของนายน่ะ”โฮทสึมะทำสีหน้าจริงจัง พลางจับมือชูเซย์ที่กำลังเช็ดผมให้ตน

“ทำไมถึงถามอะไรแบบนี้ล่ะ”ชูเซย์หลบสายตาโฮทสึมะที่จ้องเขม็งคาดคั้นเอาคำตอบ

“มองตาชั้นแล้วช่วยตอบชั้นหน่อยได้มั้ย สถานะของเราสองคน มันคืออะไร เป็นแค่คู่หู งั้นเหรอ”ร่างสูงถาม

“ถ้าไม่บอก ชั้นจะหาคำตอบเอง”โฮทสึมะดึงชูเซย์เข้ามาประชิดตัว ก่อนที่จะจุมพิตที่ริมฝีปากสวยของร่างบาง

ลิ้นร้อนไล้ไปตามริมฝีปากก่อนจะดุนดันให้ปากของอีกฝ่ายเผยอออก พลางสำรวจโพรงปากสีหวานของชูเซย์ด้วยลิ้นอุ่นๆ กวาดต้อนความหวานของคนตรงหน้าอย่างไม่รู้เบื่อ

ชูเซย์ไม่ได้ขัดขืนเพราะนั่นก็หมายถึงคำตอบในใจที่เขาเองก็มีให้โฮทสึมะ

ร่างสูงถอนจูบออกมาช้าๆ

“ทำไมถึงไม่ขัดล่ะ”โฮทสึมะถามขึ้น ขณะกำลังเชยคางมนๆของคนตรงหน้าขึ้นมาสบตา

“นายก็น่าจะรู้คำตอบในใจชั้น”ชูเซย์ตอบอายๆ เมื่อถูกโฮทสึมะดันร่างมายังเตียงนอนของตัวเขาเอง

“บอกให้ชั้นรู้หน่อยไม่ได้เหรอ ว่าคิดยังไงกับชั้น”ร่างสูงยังคงต้องการคำตอบ

“โฮทสึมะน่ะ เป็นคนสำคัญของชั้น ถ้าไม่มีนายชั้นก็ไม่รู้จะมีชีวิตอยู่ไปทำไม เพราะมีแค่นายเท่านั้นที่ทำให้ชั้นรู้ว่า ชั้นมีตัวตนอยู่บนโลกใบนี้จริงๆ”

“ชั้นรู้ นายเองก็เป็นสิ่งที่มีค่าที่สุดของชั้น รู้มั้ย”โฮทสึมะจูบเบาๆบนหน้าผากของร่างบาง

“และชั้น ก็ไม่สนใจใครทั้งนั้นนอกจากนาย ชั้นรักนาย ชูเซย์”โฮทสึมะบอกความในใจ ก่อนที่ชูเซย์จะเป็นฝ่ายดึงโฮทสึมะเข้ามากอด

ร่างสูงกอดตอบแนบแน่น จูบคนตรงหน้าเบาๆที่ข้างขมับ และดันอีกฝ่ายให้ลงนอนบนเตียงกว้าง

“ชั้นรักนายจริงๆนะ ต้องการนายที่สุด อย่าหายไปไหนนะ ชูเซย์ อย่าไปจากชั้น”เจ้าของเรือนผมสีทองพูดขณะซุกสันจมูกโด่งลงบนซอกคอขาวของร่างบางข้างใต้

เสื้อแขนยาวถูกถอดออกไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่ทันรู้สึกตัว รู้อีกทีตัวเขาก็ถูกผิวอุ่นๆของโฮทสึมะทาบทับเอาไว้

“ชั้นขอโทษ ที่ทำให้นายมีแผลเป็นพวกนี้บนหน้าอก เพราะมาห้ามชั้นไว้แท้ๆ”โฮทสึมะเห็นสิ่งที่ตอกย้ำให้ตัวเองยิ่งรู้สึกผิด

“ต่อให้มากกว่านี้ชั้นก็จะทำ เพราะชั้นจะไม่อยู่ในโลกที่ไม่มีนายเด็ดขาด โฮทสึมะ”ร่างบางว่า พลางลูบไรผมสีอ่อนของร่างสูง

โฮทสึมะไล้ไปตามรอยแผลเป็นบนหน้าอกชูเซย์ ก่อนจะก้มลงจูบเบาๆตามเนิน อก กดเม้มจนมันเกิดเป็นรอยสีกลีบกุหลาบ

พลางหยอกเหย้ากับยอดอกสีสวยที่เคยเห็นมาไม่รู้กี่ครั้ง แต่ก็ไม่มีโอกาสได้ครอบครอง

“ฮะ…โฮทสึ…มะ”เสียงกระเส่าจากร่างบางข้างใต้ดังขึ้นเมื่อ โฮทสึมะหยอกล้อกับอัญมณีสีสวยจนมันแข็งรับสัมผัสจากลิ้นร้อน

“ชั้นจะทำให้นายมีความสุขนะ ชูเซย์”โฮทสึมะพูดขึ้น พลางหยอกล้อไปตามส่วนต่างๆของร่างกายซไวลท์คู่หู มือเรียวเผลอขยุ้มไรผมสีอ่อนอย่างลืมตัว……

กางเกงนอนตัวบางถูกดึงออกอย่างง่ายดาย ชูเซย์เองรู้สึกเขินนิดๆที่ต้องมาอยู่ในสภาพเปลือยเปล่าแบบนี้ต่อหน้าโฮทสึมะ

แต่สายตาก็เป็นสิ่งที่บ่งบอกได้ดีว่าตัวเขาเองก็ต้องการโฮทสึมะแค่ไหน.........................

“เป็นของชั้นนะ”ร่างสูงกระซิบเบาๆที่หูของร่างบาง

“อื้อ”เสียงตอบรับเบาๆแต่ก็ทำให้ร่างสูงกระตุกยิ้มอย่างพึงพอใจ

ก่อนจะเลื่อนตัวลงไปเพื่อทักทายท่อนเนื้อสีหวานของคู่หูที่เปลี่ยนมาเป็นคู่ใจ ตรงหน้า

มือหนาจบขาข้างขวาของร่างบางพาดไว้ที่บ่าของตน ก่อนจะก้มลงใช้ลิ้นร้อนหยอกล้อจนส่วนอ่อนไหว ตื่นตัวจากการถูกสัมผัส

“ตัวนายน่ะ หวานไปหมดเลยนะ ชูเซย์”เสียงนุ่มๆว่า พลางครอบครองท่อนเนื้อสีหวาน เข้าไปในโพรงปาก ฟันซี่สวยครูดไปตามท่อนเนื้อสร้างอารมณ์กระสันให้ร่างบางเป็นอย่างดี

“อ่ะ อื้อ โฮท…สื้อ…”เสียงร่างบางขาดหายเป็นบางช่วง ขณะที่โฮทสึมะเองสัมผัสได้ถึงความสุขของคนตรงหน้า และไม่นานชูเซย์ก็ปลดปล่อยความสุขที่ล้นเอ่อออกมา

“ห่ะ…ฮะ โฮทสึมะ”เสียงหวานเรียกชื่ออีกฝ่าย

“หืม…”โฮทสึมะที่กำลังสอดนิ้วเรียวๆเข้าไปทางช่องทางสีสวยด้านหลังของคนตรงหน้าครางตอบเบาๆ

“อื้อ อา…ชั้นเจ็บ”เสียงครางดังขึ้นอีกครั้ง

“ทนหน่อยนะ ชั้นสัญญาว่าจะทำให้นายมีความสุขที่สุด”ร่างสูงว่าพลางขยับนิ้วเข้าออกอย่างเชื่องช้า เพราะช่องทางที่คับแคบเริ่มบีบตัวเมื่อมีสิ่งแปลกปลอมเข้าไป

“อื้อ ฮะ… ฮะ…”

เมื่อชูเซย์เริ่มผ่อนคลาย โฮทสึมะก็ขยับนิ้วเข้าออกอีกครั้งตามจังหวะรักที่ตนเองสร้างขึ้น

“เจ็บ!!!”มือบางๆจิกลงบนแผ่นหลังของร่างสูงแน่นด้วยความเจ็บ

โฮทสึมะบีบมือชูเซย์เบาๆ ก่อนที่จะสอดใส่ความเป็นตัวเองเข้าไปในร่างของชูเซย์

“อ๊ะ !!! โฮทสึมะ อื้อ…. มัน….. เจ็บ!!”ร่างบางร้องลั่นเมื่อสิ่งแปลกปลอมที่มีขนาดใหญ่กว่าเข้ามาแทนที่นิ้วมือของโฮทสึมะ

เขาปล่อยให้ชูเซย์ทำความคุ้นเคยกับบางสิ่งในตัวชั่วอึดใจ ก่อนจะเริ่มขยับเขาออกเบาๆ

เพื่อถนอมคนตรงหน้า ครั้งแรกของเขาและชูเซย์ ก็ไม่อยากทำให้ร่างบางต้องเจ็บมากนัก

“โฮทสึมะ…ขยับหน่อย ดะ…ได้มั้ย”

“อ่าฮะ เจ็บหน่อยนะ”ร่างสูงขยับเบาๆ ก่อนจะดันสะโพกเข้าหาร่างบางอีกครั้ง

“อื้อ…เร็วๆสิโฮทสึมะ”เป็นชูเซย์ที่ร้องขอให้เขาขยับจังหวะรัก

“บอกว่ารักชั้นสิชูเซย์ แล้วชั้นจะทำให้นายทุกอย่างที่นายต้องการ…”

“โฮทสึมะ…ชั้นรักนาย”ร่างบางปรือตามองชายหนุ่มตรงหน้า ก่อนที่โฮทสึมะจะบรรเลงจังหวะรักที่ร้อนแรงขึ้น
สะโพกหนาบดเบียดลงไปหลายต่อหลายครั้ง และมันก็ทำให้เกิดเสียงครางหวานๆดังไปทั่วห้อง จนถึงขีดสุดของความสุข โฮทสึมะและชูเซย์ต่างก็ปลดปล่อยสิ่งที่แทนความรักของคนทั้งคู่

“ชั้นน่ะ….รัก…โฮทสึมะ…มากจริงๆนะ”เสียงขาดห้วงของร่างบางดังขึ้น

“อืมชั้นรู้แล้ว ชั้นก็รักนายมากนะชูเซย์”โฮทสึมะ จูบเบาๆที่ริมฝีปากบางอีกครั้ง

“ชูเซย์นายน่ะเหมือนดวงดาวบนท้องฟ้านั่นเลย สวยงามมากจริงๆ”ร่างสูงที่คลอเคลียอยู่ข้างๆกล่าวขึ้น

“แต่…..สำหรับชั้น……นายน่ะ งดงามเสียยิ่งกว่า…….อะไรบนโลกใบนี้อีกนะโฮทสึมะ………………ชั้นรักนายนะ รักมาก รักมานานแล้ว สิ่งที่ชั้นมีให้นาย…………มันคือความรัก”ชูเซย์พูดก่อนจะ
หลับไปเพราะความเหนื่อยอ่อน

โฮทสึมะเองก็ไม่ได้ห่างไปไหน หากแต่ดึงผู้ที่งดงามดั่งเจ้าหญิงเข้ามาไว้ในอ้อมกอด

ไม่ว่าเมื่อไหร่ที่ชูเซย์มีเรื่อง เขาเองก็พร้อมจะสละชีวิตเพื่อปกป้องเจ้าหญิงของเขาได้เสมอ

เพราะมีเพียงชูเซย์เท่านั้นที่โฮทสึมะจะรักตลอดไป……

.......................................................
..........................................................................
..............................................................................................
โอ๊ย รักคู่นี้จริงจัง แบบว่าขัดใจ จากในอนิเมะ ก็รักกันดีนี่ อยากเห็นมุมสวีทๆมั่ง ถึงแม้อาจารย์โอดางิริจะเขียนให้จิ้นกระจุย พอควร แต่ก็ยังไม่สาแก่ใจ เราต้องการคำตอบที่แน่ชัด ก็เลยแต่งช็อตฟิคนี้ระหว่างกำลังนั่งลุ้นฟุตบอล เมื่อคืน คู่เยอรมันกับสเปน ฮะๆๆ
บอลจบ ฟิคจบ ได้เป็นช็อตฟิคที่ชื่อว่า This Love ออกมาเรื่องนึง ฝากด้วยนะฮะ แคสพากย์ยอดเยี่ยมทั้งคู่ ปลื้มเป็นการส่วนตัวคือ โฮทสึมะ เวลาได้ฟังเสียงที่เหมือนกับเซบาสเตียนแล้วมีความสุข แล้วครั้งหน้า ถ้าเป็นไปได้ จะแต่ง อีกหลายๆคู่มาให้อ่านฆ่าเวลากันจ้า

>______<!!!!!

สนุกมากค่ะ

ncหวานน่ารัก

เรื่อง ปริศนารัก สลักแค้นข้ามภพ
ไม่เคยดู

อ่านเรื่องนี้ก็อยากจะดูมั้ง

อยากฟังเสียงเซบาส =,.=

มาอัฟบ่อยๆนะค่ะ
รออยู่ค่ะ ^^*

ฉันก็ีรักนายเหมือนกันนะชูเซย์....โฮทสึมะ ><

» SF. Forever Love
» SF. Forever Love Part:2 35%
» Betting love contract irate สัญญาแค้นเดิมพันรัก [VK:KJ]
» The Miracle Of Love [Sebastian X Ciel]
» SF.The One I Love [KanameXZero : Vampire Knight]NC...เบาะๆมั้งคะ^^"