Part : 5 Confused

เรื่อง: Part : 5 Confused Tue Jul 06, 2010 2:49 am

Part : 5 Confused [สับสน]

ปัง!!! เสียงปืนดังสนั่นไปทั่วบริเวณ จิเอลที่นั่งอยู่กับคานาเมะต่างก็มองหน้ากัน แต่คานาเมะเองรับรู้ได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ริมฝีปากบางยิ้มเบาๆก่อนจะทำสีหน้าเคร่งเครียดกลบเกลื่อน

“เสียงปืนนี่…”มาสเตอร์ตัวน้อยว่าพลางทำสีหน้ากังวล

“นั่นสิครับ เดี๋ยวผมจะไปดูให้เอง”คานาเมะอาสาก่อนจะเดินออกมาจากห้องรับรองแขก พลางคิดว่าป่านนี้ตัวเขาเองคงหมดเสี้ยนหนามหัวใจไปแล้ว…………

“คิดสั้นอะไรแบบนี้ครับ…”เซบาสเตียนที่ปราดเข้ามาหันกระบอกปืนไปทางอื่นได้ทันท่วงทีกล่าวตำหนิขึ้น ก่อนจะดึงกระบอกปืนออกจากมือร่างบางที่กำลังร้องไห้อย่างขาดสติ

“ผมไม่สมควรมีชีวิตอยู่เลย ชีวิตที่สกปรกแบบนี้ ผมไม่ต้องการมัน!!!”เซโร่ว่า พลางจะไล่คว้าปืนคู่ใจที่อยู่ในมือเซบาสเตียน แต่ก็ไม่เป็นผล……

“ฟังผมนะครับ กว่าที่คนเราจะเกิดเป็นมนุษย์นั้นไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลย ชีวิตมันไม่ได้มีทางเลือกมากนักหรอกครับ แต่อยู่ที่ว่า เราจะยอมรับมันได้มากแค่ไหน อย่าคิดว่าตัวเองไม่ดีสิครับ ผมเชื่อว่า
ยังมีคนต้องการคุณนะ”ร่างสูงในชุดสีดำขลับกล่าวปลอบโยนร่างบาง

“ผม…ไม่เหลืออะไรแล้วล่ะครับ แค่เกิดมาเป็นสิ่งที่ตัวเองเกลียดมันก็เกินพอแล้ว แต่นี่…มันทำให้ผมอยากตาย…”ฮันเตอร์หนุ่มยังคงร้องไห้ เซบาสเตียนไม่ได้พูดอะไรเพียงแค่รู้สึกว่าในเวลานี้
เขาควรรับฟังคนตรงหน้า ก่อนที่จะเอื้อมมือไปซับน้ำตาที่ไหลรินเบาๆ

ประตูห้องที่เปิดอ้าอยู่ทำให้คานาเมะมาเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด ในใจนึกเสียดายที่เซโร่ไม่ตาย

“แต่ก็ดี ถ้านายตายเร็วมันก็ง่ายเกินไปสินะ คิริยูคุง ทรมานนายเล่น มันคงสนุกพิลึก”คานาเมะกระตุกยิ้มเบาๆที่มุมปากก่อนจะเดินจากไป
เซบาสเตียนเองก็รู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าคานาเมะยืนมองอยู่

รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏขึ้นบนมุมปากสวยของซาตานหนุ่ม ไม่นานยานอนหลับที่ให้เซโร่ไปตั้งแต่ตอนใส่ยาก็ออกฤทธิ์ ร่างบางหลับไปพร้อมกับน้ำตาที่เปื้อนแก้มใสๆ

เซบาสเตียนมองอย่างนึกสงสาร ก่อนจะเก็บบลัดดี้โรสไว้ที่หลังตู้เสื้อผ้าสีเข้มภายในห้อง และค่อยๆเปลี่ยนเครื่องนอนที่เลอะคราบเลือดและคราบบางสิ่งเพื่อนำออกไปทำความสะอาด

“เมื่อครู่ผมได้ยินเสียงปืน”คานาเมะที่ยืนดักรออยู่แต่แรกถามขึ้นขณะที่เห็นพ่อบ้านหนุ่มแห่งตระกูลแฟนท่อมไฮฟ์เดินออกมาจากห้องของเซโร่

“ครับ ใช่ มันคือเสียงปืนของคุณเซโร่ แต่ไม่ต้องห่วงครับ แค่ปืนลั่น”

“อ่า งั้นเหรอครับ”

“ครับ ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมขอตัวเอาผ้าปูที่นอนของคุณเซโร่ไปซักเสียหน่อย พอดีมันสกปรกมากน่ะครับ^^”ซาตานหนุ่มพูดเสียดสีแวมไพร์เลือดบริสุทธิ์พลางกระตุกยิ้มอย่างผู้มีชัย
ในขณะที่คานาเมะออกอาการหัวเสีย

“เซบาสเตียน”มาสเตอร์ตัวน้อยเรียกพ่อบ้านคนสนิทที่กำลังเดินผ่านมา

“ขอรับนายน้อย”

“เกิดอะไรขึ้น ผมได้ยินเสียงปืน เซโร่เป็นอะไรมั้ย”

“คิดสั้นน่ะขอรับ แล้วก็มีไข้ แต่กระผมจัดยาให้ไป ตอนนี้นอนหลับไปแล้วขอรับ”พ่อบ้านหนุ่มกล่าวรายงาน

“ทำไมคิดสั้นอะไรแบบนั้น”จิเอลครุ่นคิด

“กระผมพอจะรู้ขอรับ อีกห้านาทีกระผมจะตามขึ้นไปที่ห้องทำงานนะขอรับ วันนี้กำหนดการจะได้เป็นไปตามที่วางแผนไว้”เซบาสเตียนโค้งให้ผู้เป็นนายก่อนจะเดินไปที่ลานกว้างหลังคฤหาสน์

“ถ้าความสกปรกบนร่างกายมนุษย์มันออกง่ายเหมือนผ้าที่ซักก็ดีสินะ”พ่อบ้านหนุ่มพูดกับตัวเองพลางสะบัด ผ้าปูที่นอนสีขาวสะอาดตาไล่มวลของน้ำ

“แต่ถึงจะซักล้างกี่ครั้ง มันก็ได้ขึ้นชื่อว่าสกปรกมาก่อน…”เขาว่าพลันหันหลังให้ผ้าปูที่นอนที่ตากผึ่งลมไว้รอเวลาที่มันจะแห้ง เหมือนจิตใจของมนุษย์ผู้อ่อนแอ มันก็ต้องใช้เวลาเช่นกันถึงจะกลับมาแข่งแกร่งดังเดิม มันคือความจริงที่หนีไม่พ้น

“คริสต์มาส อีฟปีนี้ อ่า ปีเตอร์แร็บบิท ของแฟนท่อมในชุดซานตาครอส ก็น่ารักดีนะ ขนนุ่มดีทีเดียว^^”มาสเตอร์ตัวน้อยพูดขึ้นขณะกำลังอุ้มตุ๊กตากระต่ายสีขาวหูยาวที่อยู่ในชุดซานตาครอสสีแดงสด เซบาสเตียนมองอย่างเอ็นดู ก่อนจะเผลอยิ้มตามไป

‘เด็กยังไงก็คือเด็กสินะ หึหึ’

“นอกจากนี้ยังมีขนมหวานที่ออกแบบเพื่อให้เข้ากับคริสต์มาสด้วยขอรับ”

“อื้มดี งั้นวันนี้ขอชิมก่อนก็แล้วกัน”จิเอลออกคำสั่ง

“ขอรับ หลังมื้อเย็นกระผมจะจัดเตรียมไว้ให้พร้อมเลยขอรับ^^”พ่อบ้านหนุ่มว่า พลางส่งรายงานผลของสินค้าที่จะจำหน่ายในคริสต์มาสปีนี้ให้มาสเตอร์คนปัจจุบันของตระกูลแฟนท่อมไฮฟ์

“อื้มเซบาสเตียน ผมได้ข่าวมาว่า จะมีงานแสดงสินค้าจัดตรงแม่น้ำเทมส์นี่”

“ขอรับ จะมีการแสดงสินค้าและจัดประกวดของบริษัทเทรดดิ้งต่างๆในวันคริสต์มาสน่ะขอรับ”

“แฟนท่อมของเราก็น่าจะลงบ้างจริงมั้ยล่ะ หึหึ”จิเอลหันมาแหย่พ่อบ้านคนสนิท

“ถ้าเป็นความต้องการของนายน้อย กระผมก็จะทำขอรับ”

“แต่ก็ยังไม่รู้ว่าพวกนั้นจะจัดประกวดอะไรน่ะขอรับ”

“ทำไมล่ะ ทำไม่ได้เหรอ?”ร่างบางหันมายิ้มเย้ยๆ

“มิได้ขอรับ ถ้าเป็นคำสั่งของนายน้อยล่ะก็ ไม่ว่าอะไรกระผมก็ทำให้หมด”เซบาสเตียนว่า

“งั้นก็ดี”มาสเตอร์ตัวน้อยกล่าวก่อนจะยิ้มอย่างผู้มีชัย

“ตกลงจะเล่าได้หรือยังว่าทำไมเซโร่ถึงคิดจะทำอะไรแบบนั้น”ร่างบางถามขณะดึงคันชักของไวโอลินขึ้นมาไว้ในมือ

“ขอรับ ก่อนอื่นเนื้อเพลงกระผมเตรียมไว้ให้แล้ว เมื่อเล่นจบกระผมมีคำตอบให้แน่ๆขอรับ”

“ชิส์ นายนี่มัน”จิเอลพ่นลมออกจากปากก่อนจะก้มลงอ่านโน้ตเพลง

“ทำไมหรือขอรับ ก็ตอนนี้กระผมเป็นครูพิเศษประจำบ้าน มีปัญหาอะไรกับนโยบายการสอนของผมหรือขอรับนายน้อย^^”

“-*- เปล่าซะหน่อย อย่าลืมที่พูดล่ะ”ร่างบางว่าก่อนจะเริ่มบรรเลงสีไวโอลินไปตามเนื้อเพลง เป็นท่วงทำนองจนจบเพลง

“ยอดเยี่ยมขอรับ เอาล่ะต้นเหตุที่ทำให้คุณเซโร่เป็นแบบนั้นก็คือ…”เซบาสเตียนเตรียมเล่ารายละเอียดแต่ก็ต้องหยุดชะงักไป

“ขอโทษครับท่านเอิร์ล…”เพราะคานาเมะเดินเข้ามาขัดจังหวะพอดี

“ว่าไง คานาเมะ”มาสเตอร์ตัวน้อยหันไปถามผู้มาเยือน

“พอดีผมได้ยินเสียงไวโอลินน่ะครับ ไพเราะมาก เลยเดินตามเสียงมา” คานาเมะว่าพลางปรายตามองเซบาสเตียนแว๊บหนึ่ง แต่ร่างสูงในชุดสีดำขลับไม่ได้ใส่ใจ

“งั้นเชิญที่ห้องรับรองแขกกันดีกว่าขอรับ เดี๋ยวกระผมจะจัดชาร้อนกับของว่างเสิร์ฟให้”

“อืม งั้นเราไปที่ห้องรับรองกัน”จิเอลว่าพลางเดินนำคานาเมะไปยังอีกห้องหนึ่ง โดยมีเซบาสเตียนมองตามห่างๆด้วยความไม่พอใจนัก

“เล่นหมากรุกกับผมซักเกมสองเกมได้มั้ย”มาสเตอร์แห่งตระกูลแฟนท่อมไฮฟ์นั่งลงบนเก้าอี้บุนวมที่ด้านหน้าเป็นโต๊ะลายตารางหมากรุก

“เป็นเกียรติครับ ท่านเอิร์ล”คานาเมะยิ้มให้เบาๆ ก่อนจะเริ่มเล่นเกมกับจิเอล

“ผมน่ะ ไม่ค่อยมีคู่แข่งที่สมน้ำสมเนื้อแบบนี้มานานแล้วล่ะ ไม่ต้องออมมือให้ผมหรอกนะ”จิเอลว่า

“งั้นก็ ไม่เกรงใจนะครับ”

เกมผ่านไปต่างคนต่างขับเขี้ยวกันไปมาบนกระดานหมากรุก

“รุกฆาต”มาสเตอร์ตัวน้อยยิ้มอย่างพึงพอใจกับผลการแข่งขันที่ออกมาก

“สมแล้วนะครับที่เป็นท่านเอิร์ล”คานาเมะกล่าวชมเชยคนตรงหน้า ก่อนจะปัดตัวคิงบนกระดานหมากรุกแต่ทำทีไม่ตั้งใจ เมื่อตัวหมากรุกหล่น

จิเอลก็ก้มเก็บตัวคิงของตนขณะเดียวกันกับที่คานาเมะเอื้อมมือมาเก็บให้พอดี มือหนาๆจึงจับทับอยู่บนมือเล็กๆของผู้นำของตระกูลขุนนางเก่าแก่

เซบาสเตียนผ่านมาเห็นภาพนั้นพอดี ทำให้ร่างสูงในชุดสีดำขลับตีสีหน้าไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัดก่อนที่เขาจะเข็นรถสำหรับเสิร์ฟของว่างกับชาร้อนเข้ามาภายในห้องรับรอง

“อ่าว มาแล้วเหรอเซบาสเตียน”จิเอลเงยหน้าขึ้นมองพ่อบ้านคนสนิทก่อนจะชักมือตัวเองออกจากมือคานาเมะที่ทับไว้

คานาเมะกระตุกยิ้มเบาๆพลางทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้อะไร

“วันนี้เป็นชาดาร์จีลิ่งกับดีฟพายแอปเปิ้ลรัมเรซิ่นขอรับ”พ่อบ้านคนสนิทจัดการเสิร์ฟของหวานและชาร้อนให้ผู้เป็นนายกับแขกผู้มาเยือนที่ไม่ได้รับเชิญ

“อื้มตกลงเซโร่เป็นอะไรน่ะเซบาสเตียน”ผู้เป็นนายถามขึ้นขณะยกถ้วยชาร้อนของฮาวิแลนด์ขึ้นจิบ

“จะลองถามคุณคานาเมะหน่อยเป็นไงขอรับ รู้จักกันมานาน น่าจะรู้ว่าคุณเซโร่เป็นยังไง” เซบาสเตียนปรายตามองรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏขึ้นบนมุมปากสวย

“ผมก็ไม่ได้รู้อะไรลึกซึ้งขนาดนั้นหรอกครับ”คานาเมะว่าพลางยกถ้วยชาร้อนขึ้นจิบบ้าง

“งั้นเหรอครับ แต่ผมคิดว่า อาจจะรู้ลึกแต่ไม่ซึ้ง....แบบนั้นหรือเปล่าครับ”เซบาสเตียนยังไม่เลิกเสียดสี ทำให้แวมไพร์หนุ่มจ้องหน้าเซบาสเตียนอย่างหมายจะเอาเรื่อง

“ไม่เห็นเข้าใจที่พูดเลย เซบาสเตียน”มาสเตอร์ตัวน้อยเลิกคิ้วขึ้นถาม

“เรื่องแบบนั้น อย่าไปเข้าใจเลยขอรับนายน้อย กระผมขอตัวไปดูคุณเซโร่สักครู่นะขอรับ เผื่อว่าจะตื่นแล้วจะได้ทานยาอีก”

“อื้ม ผมฝากด้วยล่ะ”มาสเตอร์ตัวน้อยออกคำสั่ง พ่อบ้านหนุ่มโค้งให้ผู้เป็นนายก่อนจะเดินออกมาโดยมีคานาเมะมองตามไล่หลัง

…………………………………………………………

“ฟื้นแล้วหรือครับ เป็นยังไงบ้าง รับซุปร้อนๆหน่อยดีมั้ยครับ”เซบาสเตียนเดินเข้ามาภายในห้องนอนของฮันเตอร์หนุ่มก็พบว่าเจ้าของเรือนผมสีเงินมีเสน่ห์ฟื้นขึ้นจากฤทธิ์ยาแล้ว

“ยังดีกว่าครับ ผมยังไม่หิวเลย ไม่ต้องมาคอยดูแลผมก็ได้นะครับ ผมเกรงใจ”เซโร่พูดขณะที่ดวงตาคู่สวยเหม่อมองออกไปยังนอกหน้าต่าง

“นายน้อยสั่งให้ผมดูแลคุณเซโร่อย่างดีครับ”

“ท่านเอิร์ลโชคดีจังนะครับที่มีคนอย่างคุณเซบาสเตียนอยู่เคียงข้าง…… ไม่เหมือนกับผมที่ไม่มีใครไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะเลือกทางให้ตัวเองเดิน….”น้ำใสๆไหลลงมาตามแก้มที่เย็นเยียบ
เซบาสเตียนดึงผ้าเช็ดหน้าในเสื้อสูทตัวเก่งออกมาเช็ดน้ำตาให้คนตรงหน้า

แต่ครั้งนี้เป็นจิเอลที่เห็นเหตุการณ์นี้……

หัวใจเต้นผิดจังหวะทันทีที่เห็นพ่อบ้านคนสนิทของตน

ดูแลปรนนิบัติผู้อื่นดีแบบนั้น ทำไมล่ะ ถึงได้รู้สึกผิดหวัง ทำไมถึงได้ไม่อยากให้เซบาสเตียนไปทำแบบนั้นกับใคร……เพราะอะไรกัน………ทำไมถึงได้รู้สึกสับสน.....

.....................................................
..................................................................
....................................................................................
ทำไมไรท์เตอร์ชอบมาอัพฟิคตอนใกล้ตีสามเนี่ย - - แหะๆๆ อย่าไปใส่ใจครับ นั่นมันไม่ใช่ประเด็นหลัก แต่ก็มาอัพแล้วน๊า
กำลังดราม่ากันได้ที่ เอาล่ะสิ คุณพ่อบ้านเซบาสเตียนงานเข้าแล้ว ฮะๆๆ ดูแลคิริยูคุงดีจัด เป็นไง นายน้อยเกิดอาการจี๊ดเลยน๊า หึหึ

คนของใครก็ตามง้อกันเอาเองเนะ ส่วนคานาเมะกับเซบาสเตียน ดูท่าจะเป็นมิตรกันยากส์ เพราะเจอกันที่ไรก็ เปรี้ยงๆกันซะทุกที ได้จับมือนายน้อยด้วย เหอะๆๆ เซบาสเตียนอารมณ์ไม่ดีเลย ฮ่าๆๆๆ เอาล่ะ ดราม่ากันเข้าไป ยังไงก็ฝากด้วยนะคร๊าบ^^

เรื่อง: Re: Part : 5 Confused Tue Jul 06, 2010 3:00 am

ท่าทางเซบาสจะงานเข้านะเนี่ย ฮ่า ๆ แหม ๆๆ ก็บอกแล้ว
ถึงจะเป็นคำสั่งของนายน้อยให้ดูแลเซโร่คุงดี ๆๆ แต่ก็ไม่
ใช่ว่าจะไม่หึงนะนิ กร๊าก ๆๆ แอบหวงเซบาสหรอเนี่ยนายน้อย
โฮะ ๆๆ แต่ แหม ทางด้านคานาเมะเองก็ยั่วคุณพ่อบ้านเล่น ๆ
ใช่ไหมเนี่ย แอบไปแตะมือนายน้อยแบบนั้น ฮ่า ๆ (ท่าทาง
เซบาสเองก็แอบไม่พอใจนะเนี่ย เอิ๊ก ๆๆ) ลั้นลา

แล้ว
งานนี้เซบาสต้องไปง้อนายน้อยไหมเนี่ย ฮ่า ๆ ว่าละก็กลิ้ง ๆ
ไปนอนล่ะค่ะ

เรื่อง: Re: Part : 5 Confused Tue Jul 06, 2010 8:59 pm

เซบาสงานเข้าแล้ววว~

นายน้อยหึงแล้วไม่ธรรมดา

หึๆ หึหึ

เซบาสก็หึงเหมือนกัน

โฮะๆๆ ต่างคนต่างหึง

ได้มีNcเกิดขึ้นแน่

จะรอติดตามค่ะ

อยากรู้เหมือนกันว่า คิริยู จะอยู่ต่อไปยังไง

รีบๆมาอัฟนะค่ะ
รอฟิคอัฟตลอดค่ะ ^^*

เรื่อง: Re: Part : 5 Confused Wed Oct 27, 2010 9:26 pm

แบบนี้ต้องสงสารใครก่อนกันละเนี่ย

เซบาสก็โดนงอล

เซโร่ก็โดนจิ้ม

อืม...

» Part : 6 Reluctant
» Part : 10 Battle
» Part : 9 Anger
» Part : 1 Revenge
» Part : 8 Argue