BlackButler FanFic
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.

BlackButler FanFic

บอร์ดสำหรับคนรักแบล็คบัทเลอร์
 
บ้านLatest imagesค้นหาสมัครสมาชิก(Register)เข้าสู่ระบบ(Log in)

 

 SF. Sorry My Lord [SebastianXCiel ภาคต่อ Sorry My Butler]

Go down 
5 posters
ผู้ตั้งข้อความ
Hell-Butler
Admin
Admin
Hell-Butler


จำนวนข้อความ : 83
Join date : 17/11/2009
: 34

SF. Sorry My Lord [SebastianXCiel ภาคต่อ Sorry My Butler] Empty
ตั้งหัวข้อเรื่อง: SF. Sorry My Lord [SebastianXCiel ภาคต่อ Sorry My Butler]   SF. Sorry My Lord [SebastianXCiel ภาคต่อ Sorry My Butler] EmptyFri Sep 10, 2010 7:57 pm

SF. Sorry My Lord [SebastianXCiel ภาคต่อ Sorry My Butler]

ทำความเข้าใจก่อนไปอ่านต่อ ฟิคเรื่องนี้เป็นภาคต่อจาก Sorry My Butler
ซึ่งเรื่อง Sorry My Lord นี้เป็นมุมมองของเซบาสเตียนนะคะ
หลังจากที่Sorry My Butlerเป็นมุมน่ารักๆของนายน้อยที่ได้แกล้งเซบาสเตียนไปแล้ว


SF. Sorry My Lord [SebastianXCiel ภาคต่อ Sorry My Butler]


เสียงลมแรงๆราวกับจะเกิดพายุครั้งใหญ่พัดพาต้นไม้ใบหญ้าเสียดสีกันจนเกิดเสียงดังชวนน่าหวาดกลัว


รอบๆพื้นที่บริเวณคฤหาสน์ทรานซี่ที่ถูกปกคลุมไปด้วยเลือดสีแดงฉานราวกับสีของท้องฟ้ายามนี้


เจ้าของดวงตาสีเพลิงที่คมดั่งใบมีด จ้องมองใบหน้าของใครอีกคนที่อยู่ใต้รองเท้าหนังสีดำขลับด้วยสายตาเย็นชา ไร้ความปรานี


ใบหน้าของชายผู้นั้นที่ดูหวาดกลัวจนสุดชีวิต ดวงตาสีสวยเหลือกถลนแทบหลุดออกมานอกเบ้า น่าเสียดายที่ต้องมาตายแบบนี้


“คิดผิดแล้วล่ะ ที่เลือกเป็นศัตรูกับผม”เสียงเย็นๆพูดขึ้น พลางยกเท้าออกจากร่างของชายผู้นั้น


“ลาขาดคุโรโดะ หึหึ”เสียงหัวเราะเบาๆเกิดขึ้นในลำขอ ขณะกล่าวคำอำลาแด่ พ่อบ้านแมงมุมแห่งตระกูลทรานซี่


ถัดไปไม่ไกลนัก เป็นร่างของเมดสาวที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นสุดยอดอาวุธลับของพ่อบ้านแมงมุม ซึ่งตอนนี้ก็มีสภาพไม่ต่างกัน


เลือดสีสดไหลนองฉาบพื้นดินบริเวณนั้นให้กลายเป็นสีแดง


กลิ่นคาวชวนสะอิดสะเอียนลอยคละคลุ้งไปทั่ว พาให้คนตัวเล็กที่นั่นอยู่โคนต้นไม้เนื้อตัวสั่นเทาด้วยความกลัว


ร่างสูงหันไปมองอย่างห่วงใย ก่อนจะหันหลังให้ร่างของศัตรูที่บัดนี้กลายเป็นศพไปเรียบร้อย


ขายาวๆก้าวไปหยุดตรงหน้าผู้เป็นนาย มือหนาวาดออกไปช้อนตัวร่างบางที่อยู่ในอาการสั่นเทาขึ้นมาไว้ในอ้อมกอดอย่างทะนุถนอมดังเช่นทุกครั้ง


“มันจบแล้วขอรับ นายน้อย”เซบาสเตียนพูดขึ้น


คนตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมแขนของร่างสูงค่อยๆเปิดเปลือกตาขึ้นมามองภาพตรงหน้า


เมื่อการต่อสู้จบลง มีเพียงสีแดงฉานของเลือดเลอะเทอะเปรอะเปื้อนอยู่บนพื้นดินหน้าคฤหาสน์ตระกูลทรานซี่

ไม่ต่างจากสีของท้องฟ้ายามเย็นในเวลานี้


ร่างของพ่อบ้านและเมดสาวแห่งตระกูลทรานซี่นอนแน่นิ่งจมกองเลือดสีสดอยู่ไม่ไกล สภาพไม่ต่างจากแมงมุมโดนหักแขนหักขานัก………


“จบ…แล้ว…สินะ”เสียงสั่นๆดังลอดออกมาจากริมฝีปากบางๆที่กดเม้มกดเกิดเป็นรอยห้อเลือด


“เซบาส…เตียน…”เสียงแผ่วๆเรียกชื่อพ่อบ้านคนสนิทเบาๆก่อนจะหลับไป


“กลับคฤหาสน์ของเราเถอะขอรับ”เซบาสเตียนว่า ดวงตาสีเพลิงฉายความอ่อนโยนเหลือบมองผู้เป็นมาสเตอร์ตัวน้อยที่หลับอยู่ในอ้อมแขน


ขายาวๆก้าวออกไปจากคฤหาสน์ที่เป็นต้นเหตุของเรื่องวุ่นวายต่างๆนาๆ………


ทิ้งความทรงจำอันเลวร้ายเอาไว้แต่เพียงเท่านี้………………………


ไม่นานนักภารกิจในการนำตัวผู้เป็นนายกลับมาก็จบลง เมื่อรองเท้าหนังสีดำแตะลงบนพื้นหญ้าหน้าคฤหาสน์แฟนท่อมไฮฟ์ตระกูลขุนนางเก่าแก่


“ยินดีต้อนรับกลับบ้านขอรับ นายน้อย”ร่างสูงพูดขึ้นเบาๆก่อนจะเดินเข้าคฤหาสน์ไปพร้อมกับดวงอาทิตย์ที่บอกลาขอบฟ้าสีทอง……


ความมืดมิดเข้ามาปกคลุมรอบๆคฤหาสน์อีกครา และแล้วก็ถึงเวลาอาหารมื้อเย็นของวันนี้


เสียงรถเข็นและแสงไฟสว่างไสวจากเชิงเทียนเคลื่อนไปตามทางเดินยาวๆ


ก่อนจะหยุดลงหน้าห้องนอนของมาสเตอร์คนปัจจุบันแห่งตระกูลแฟนท่อมไฮฟ์


ประตูไม้สีเข้มเปิดออกโดยมีพ่อบ้านหนุ่มก้าวเข้ามาพร้อมกับมื้อเย็นของวันนี้


“นายน้อยขอรับ มื้อเย็นพร้อมแล้วขอรับ”เสียงนุ่มๆเอ่ยขึ้น ก่อนจะวางเชิงเทียนที่ถือมาไว้บนโต๊ะข้างเตียงนอนสี่เสา


แสงนวลๆกระทบใบหน้าหวานของร่างบางที่อยู่ในชุดนอนสีขาวมองดูแล้วช่างงดงามราวกับเจ้าหญิงตัวน้อยที่อยู่ในเทพนิยาย


มือเล็กเอื้อมมาบังแสงที่กระทบดวงตาคู่สวยโดยอัตโนมัติ ก่อนจะค่อยๆบิดตัวลุกขึ้นนั่งพิงกับหัวเตียงของตน


“มื้อเย็นพร้อมแล้วขอรับ ถ้าขาดเหลืออะไร เรียกกระผมแล้วกันนะขอรับ”ร่างสูงว่าพลางโค้งให้ผู้เป็นนายก่อนจะเดินออกจากห้องนอนไป


‘ในเวลานี้คงไม่ควรอยู่รบกวนนายน้อยสินะ’เมื่อคิดดังนั้นร่างสูงจึงเดินกลับไปยังห้องนอนของตน


ก่อนจะนั่งลงบนเตียงที่มีผ้าปูที่นอนสีขาวสะอาดตา พลางครุ่นคิดบางอย่าง


เหตุการณ์วันนั้นเขาเองก็ยังคงลืมไม่ได้………………


วันที่รู้สึกสับสนมากที่สุด วันที่ไม่เข้าใจในตัวเองมากที่สุดว่าทำไมถึงจะต้องโกรธเป็นฝืนเป็นไฟขนาดนั้น


…………………………………………………………………


เสียงที่คุ้นหูร้องตะโกนขึ้นดังก้องไปทั่วบริเวณ ปะทะเข้ากับโสตประสาทของพ่อบ้านหนุ่ม


“เซบาสเตียน มิคา…เอลิส ไม่…อ๊ากกกกกกกกกกกก!!!!!”


ร่างสูงรีบเร่งฝีเท้าอย่างสุดกำลังเพื่อจะไปหาต้นเสียงนั้นให้ได้ทันท่วงที


ประตูถูกผลักให้เปิดออกอย่างรวดเร็ว ทันทีที่เห็นร่างของคนตัวเล็กที่คุ้นตาลงไปนอนกองอยู่บนพื้นไม้


เสื้อผ้าอาภรณ์เปียกปอนก็พาเอาหัวใจเต้นผิดจังหวะ


“น้อยน้อย!!!”


“หยุด….อยู่…ตรงนั้น ฮึกๆแฮ่กๆๆ”เสียงหอบหายใจกับอาการสั่นเทาดังขึ้นจากคนตัวเล็ก


“นายน้อย?”


“อย่ามาแตะต้องตัวผม!!!”น้ำเสียงสั่นเครือกับการถอยหนี อีกทั้งยังสั่งห้ามเด็ดขาดว่าไม่ให้แตะต้องเนื้อตัว


…………………………………………………………


“นี่คือคำสั่ง ไปให้พ้นหูพ้นตาผมเดี๋ยวนี้”คำสั่งเด็ดขาดดังขึ้นจากผู้ถือสัญญา


ทันทีที่คุโรโดะพ่อบ้านแห่งตระกูลทรานซี่กระซิบกระซาบบางอย่างกับนายน้อยจิเอล


สีหน้าและแววตาที่เกลียดชัง ของผู้เป็นนาย ทำให้ผมรู้สึกเสียใจที่ทุกอย่างเป็นเช่นนั้น


แต่เนื่องด้วยซาตานจำเป็นต้องทำตามคำสั่งของผู้ถือสัญญา ไม่ว่าผู้ถือสัญญาต้องการอะไร ก็จะต้องปฏิบัติตามทุกเรื่องที่ร้องขอ


ผมจึงจำใจต้องเดินจากมา........................


รู้สึกโกรธจนอยากจะฆ่าคนที่ทำให้นายน้อยเข้าใจผมผิด และรู้สึกโทษตัวเองลึกๆที่ไม่สามารถปกป้องคนสำคัญไว้ได้


……………………………………………………………


ร่างสูงลุกขึ้นจากเตียงก่อนจะเดินไปเปิดประตูห้องนอน เพื่อออกไปตรวจดูความเรียบร้อยของคฤหาสน์ตามปกติ


แต่ก็ต้องประหลาดใจเมื่อประตูเปิดออก แล้วพบว่าผู้เป็นนายยืนอยู่ที่หน้าห้องนอนของตน


สองสายตาประสานกันโดยไม่ตั้งใจ และฝ่ายที่หลบสายตาในครั้งนี้ก็เป็นนายน้อยจิเอล


ความเงียบเข้าครอบงำคนทั้งคู่อยู่ชั่วขณะ จนเกิดความรู้สึกอึดอัดเหมือนหายใจไม่ออก


“ทำไมมีอะไรไม่กดกริ่งเรียกล่ะขอรับ”เป็นเซบาสเตียนที่เลือกจะทำลายความอึดอัดที่เกิดขึ้น


“เอ่อ…คือว่า…คือผม…เฮ้อ”ร่างบางตรงหน้าส่ายศีรษะอย่างหัวเสียกับการกระทำของตนเอง


“ถ้าไม่มีอะไร ก็เอาไว้คุยกันพรุ่งนี้เถอะขอรับ วันนี้พระจันทร์ขึ้นสูงมากแล้ว”เซบาสเตียนตัดบทอีกครั้งพลางจะเดินออกไปจากห้องนอน เพื่อไปตรวจดูความเรียบร้อย


แต่มือเล็กๆก็รั้งมือหนาของอีกฝ่ายไว้ได้ทัน


“คุยตอนนี้แหละ”ร่างบางว่าพลางดึงเซบาสเตียนกลับเข้าไปในห้องนอนของพ่อบ้าน


“เรื่องก่อนหน้านั้น……ผม……”


“ไม่มีอะไรต้องคาใจหรอกขอรับ อย่ากังวล” เซบาสเตียนพูดขึ้นเพื่อคลายความกังวลของผู้เป็นนาย


“เป็นอะไรไปน่ะ หืม?”เสียงห้าวๆเอ่ยถาม ขณะกำลังนั่งลงบนเตียงนอนของพ่อบ้านคนสนิท


“เปล่าขอรับ เพียงแต่วันนี้กระผมเห็นว่านายน้อยคงจะเหนื่อยมากแล้ว ก็เลยอยากให้พักผ่อน แล้วเรื่องอื่นค่อยว่ากัน วันรุ่งขึ้นน่ะขอรับ” พ่อบ้านหนุ่มอธิบาย


“งั้นเหรอ?…”ร่างบางเลิกคิ้วขึ้นก่อนจะเอ่ยถามเพื่อความแน่ใจ


“ขอรับ”เซบาสเตียนตอบไปตามความสัตย์จริง


“ผมไม่เชื่อ…”ร่างบางว่าพลางกระตุกยิ้มเบาๆ ก่อนจะออกแรงที่มีทั้งหมดดึงตัวพ่อบ้านคนสนิทลงมาบนเตียงนอน


“โกหกผมอยู่หรือเปล่าน่ะ?”จิเอลถามขึ้นขณะที่ใบหน้าหล่อคมของพ่อบ้านคนสนิทอยู่ห่างเพียงชั่วอากาศกั้น


“แล้วคิดว่ายังไงล่ะขอรับ”ร่างสูงสวนกลับทันควัน


“ไม่รู้สิ…”ผู้เป็นนายว่าพลางใช้นิ้วมือเรียวๆไล้ไปตามใบหน้าของพ่อบ้านคนสนิท ก่อนจะกดท้ายทอยของเซบาสเตียนเข้ามาหาตัว

และประทับกลีบปากสีสวยลงไปบนเรียวปากบางได้รูปของพ่อบ้านหนุ่มแห่งตระกูลแฟนท่อมไฮฟ์


ลิ้นเล็กไล้ไปตามแนวริมฝีปากของร่างสูง ก่อนที่ลิ้นร้อนของเซบาสเตียนจะเป็นฝ่ายเริ่มเกมในครั้งนี้


ลิ้นหนาดันกลีบปากสีสวยของผู้เป็นนายให้เปิดออกน้อยๆก่อนจะสอดลิ้นชื้นเข้าไปหยอกล้อกับลิ้นเล็กๆที่ดูท่าว่าจะไม่ยอมแพ้ง่ายๆ


มือเล็กๆขยุ้มไรผมสีดำขลับจนยุ่งเหยิง ก่อนจะเอามืออีกข้างทุบลงไปบนอกแกร่งของพ่อบ้านหนุ่มเป็นการประท้วงว่าเริ่มขาดอากาศหายใจ


“ถ้าโกหกผมล่ะก็……”ร่างบางที่ถูกร่างสูงคร่อมอยู่ดึงคอเสื้อของพ่อบ้านคนสนิทลงมาก่อนจะบรรจงถอดเนคไทสีดำออกช้าๆ พลางปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวออกทีละเม็ด………


จากนั้นจึงใช้จมูกรั้นๆซุกเข้ากับซอกคอขาวๆของพ่อบ้านคู่ใจ……………


ลิ้นเล็กๆไล้ลงไปเบาๆบนต้นคอของเซบาสเตียนก่อนจะกดเม้มลงไปจนเนื้อเย็นๆเกิดเป็นรอยกลีบกุหลาบสีหวาน


“คงไม่ได้โกหกผมใช่มั้ย?”จิเอลกระซิบพลางใช้ฟันคมขบลงที่ใบหูของอีกฝ่าย


“กระผมจะโกหกนายน้อยได้ยังไงล่ะขอรับ อย่างที่เคยบอก ซาตานไม่สามารถโกหกผู้ถือสัญญาได้ เรื่องนี้ นายน้อยก็ทราบไม่ใช่หรือขอรับ?”
เซบาสเตียนว่า พลางลูบเบาๆที่ไรผมสีอ่อนของมาสเตอร์


“ยังจำได้หรือเปล่าขอรับ เรื่องที่กระผมเคยบอกว่า กระผมเป็นทาสรับใช้ผู้ซื่อสัตย์ของนายน้อย มันเคยเป็นอย่างไร ก็จะเป็นเช่นนั้น ตลอดไปขอรับ”


“จำได้สิ ผมจำทุกคำพูดของนายได้”จิเอลยิ้มเบาก่อนจะดันเซบาสเตียนให้ลงไปนอนกับเตียง พลางก้มลงไปส่งมอบจุมพิตเบาๆให้ องครักษ์ผู้พักดี


“เรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้น ในวันนั้น…”ผู้เป็นนายลากเสียงประโยคสุดท้ายยาวๆ


“ลืมมันซะเถอะขอรับ”เซบาสเตียนว่าพลางใช้มือหนากดท้ายทอยผู้เป็นนายลงมาจูบเบาๆ


“อื้อ…”เสียงร้องเบาๆดังขึ้น ก่อนที่เซบาสเตียนจะยอมปล่อยร่างบางที่ส่งเสียงร้องเพราะคงยังพูดไม่จบ


“ผมจะบอกว่า เรื่องในวันที่ผมไล่นายให้ไปไกลๆ……และเรื่องที่ผมเข้าใจนายผิด……”ร่างบางว่าพลางเอามือไล้ไปบนแผงอกกว้างของเซบาสเตียนอย่างเย้ายวน


ก่อนจะเลื่อนใบหน้าที่หวานราวกับเจ้าหญิงเข้าไปใกล้และกระซิบเบาๆที่ข้างหูของคนที่นอนอยู่ด้านล่าง


“ผมขอโทษ……”เมื่อพูดจบก็ลุกขึ้นจากเตียงทันที


“ผมไปนอนนะเซบาสเตียน^^” ผู้เป็นนายหันมายิ้มให้พ่อบ้านคนสนิทเบาๆ


หมับ!!!


มือหนาภายใต้ถุงมือสีขาวเอื้อมมาล็อคข้อมือเล็กๆของคนที่กำลังจะหนีให้อยู่กับที่


ก่อนจะดึงคนหน้าหวานในชุดนอนตัวบางเข้ามาประชิดตัว


“จะรีบไปไหนล่ะขอรับ^^”เซบาสเตียนว่าพลางส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ให้จิเอล เมื่อรู้ว่าคนตัวเล็กตั้งใจจะขอโทษเขา


แต่วิธีขอโทษแบบนั้น มันก็ต้องเอาคืนกันบ้างถึงจะสนุก


“ผมง่วงแล้ว…อ่ะ…เอาไว้มีอะไรก็ค่อยว่ากันพรุ่งนี้นะ”ร่างบางตอบเสียงอึกอัก


“งั้นก็นอนซะที่นี่แหละขอรับ^^”พ่อบ้านคนสนิทว่าดังนั้นจึงช้อนตัวคนในอ้อมแขนขึ้นมาวางลงบนเตียงกว้างเบาๆ


ก่อนจะโถมตัวเองลงบนที่นอนทาบทับอีกฝ่ายเอาไว้ข้างใต้


“จะ…จะทำอะไรผมน่ะ”


“ก็น่าจะรู้นะขอรับว่าต้องเจออะไร เมื่อครู่ก็เล่นสนุกอยู่คนเดียวนี่ขอรับ”เซบาสเตียนพูดด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์ พลางลูบไรผมสีอ่อนของมาสเตอร์ตัวน้อยเบาๆ


ถุงมือสีขาวถูกถอดออกด้วยฟันซี่สวย ก่อนจะใช้มือเรียวๆไล้ไปบนเสื้อเชิ้ตตัวบางของจิเอลเบาๆ


พลางปลดกระดุมออกทีละเม็ดช้าๆ ร่างบางดิ้นไปมาเหมือนจะขัดขืน


หากแต่มือหนาก็ดึงเข็มขัดหนังสีดำออกจากกางเกงสแลคตัวเก่งขึ้นมาล็อคข้อมือบางๆข้างหนึ่งเอาไว้กับหัวเตียง


เนินอกเล็กๆสะท้านไปมาด้วยแรงหายใจขณะที่จมูกโด่งเป็นสันซุกไซร้ลงกับซอกคอขาวๆ


“อื้อ…เซบาสเตียน…อย่านะ…”


พ่อบ้านหนุ่มไม่ฟังคำห้ามปรามหากแต่ใช้ริมฝีปากบางไล่ขบเม้มตีตราจองผิวขาวๆบนเรือนร่างของคนตรงหน้าจนเกิดเป็นรอยรักสีหวาน


ก่อนจะหันไปสนใจกับเม็ด อัญมณีสีสวยที่รอให้ไปเชยชม ลิ้นร้อนตวัดลงบนยอดอกเบาๆ หากแต่มันกลับตอบรับสัมผัสเป็นอย่างดี


ร่างกายของผู้เป็นนายแอ่นเข้าหาริมฝีปากของพ่อบ้านคู่ใจโดยอัตโนมัติ


เซบาสเตียนกระตุกยิ้มอย่างพึงพอใจพลางเลื่อนใบหน้าหล่อคมขึ้นไปประกบจูบร่างบางอย่างดูดดื่ม


มือเล็กๆอีกข้างที่ไร้พันธนาการขยุ้มกลุ่มผมสีดำขลับชวนน่าหลงใหลไปมาด้วยอารมณ์กระสัน


จุมพิตเนิ่นนานราวกับจะทำให้หลอมรวมเป็นร่างเดียวกัน ลิ้นร้อนหยอกล้อกันไปมาอย่างไม่มีใครยอมใคร


ก่อนที่มือหนาข้างหนึ่งจะไล้ต่ำลงไปยังสะโพกมนของคนตัวเล็กก่อนจะเลื่อนไปเย้าแหย่กับส่วนอ่อนไหวของผู้เป็นนายจนมันเริ่มตอบรับสัมผัส


“ต้องการกระผมหรือเปล่าขอรับ”เซบาสเตียนถาม เมื่อเห็นร่างบางดิ้นพล่านด้วยอารมณ์ที่ตนเองปลุกขึ้น


“อื้อ…”เสียงเบาๆดังขึ้นในลำคอ


“ว่ายังไงนะขอรับ กระผมได้ยินไม่ถนัด”พ่อบ้านหนุ่มกระเซ้าผู้เป็นนายที่ตกอยู่ในห้วงอารมณ์ของความต้องการ


“ผมต้องการนาย……เซบาส…เตียน”น้ำเสียงสั่นๆดังขึ้นบ่งบอกถึงความต้องการที่ล้นปรี่


“บอกสิขอรับว่าจะเชื่อใจกระผม”


“อื้อ…..ผมจะเชื่อใจนาย…คนเดียว…เซบาสเตียน”


“เป็นเด็กดีจังนะขอรับ”


………………


…………………………


“แต่ขออภัยขอรับ คงต้องเป็นหลังจากที่กระผมเสร็จงานในครัวก่อนถึงจะมาเล่นกับนายน้อยได้” ร่างสูงกระซิบเบาๆที่ข้างหูของผู้เป็นนาย


ก่อนจะลุกขึ้นจากเตียง มาติดกระดุมเสื้อชุดพ่อบ้านของตนเองพลางปลดพันธนาการที่ข้อมือของร่างบางออกแล้วเดินไปที่ประตูห้อง


ทิ้งให้คนหน้าหวานนอนอยู่บนเตียงของตนอย่างหัวเสีย


“ราตรีสวัสดิ์ขอรับ^^”เซบาสเตียนหันมาส่งยิ้มเบาๆให้ผู้เป็นนายพลางกล่าวราตรีสวัสดิ์

...........................................
.....................................................
..................................................................
ฟิคใสๆน่ารักๆ (แต่ก็เกือบเอ็นซี ฮา) เป็นการเอาคืนของเซบาสเตียนที่ทำได้เจ็บแสบจริงๆ แกล้งกันไปแกล้งกันมา แหะๆๆ
ขอโทษที่ทำให้ค้างกันนะคะ มาต่อแล้วค่ะ แต่ว่าไม่มีเอ็นซีน๊า เอาไว้เรื่องหน้าจะแต่งฟิคเอ็นซีมาชดเชยให้ค่า
ขอโทษด้วยน๊าที่ไม่ได้ทำให้เป็นเอ็นซี พอดีฟีลเรื่องนี้อยากให้น่ารักๆ เป็นการเอาคืนกันแบบน่ารัก ฮ่าๆๆ ขอบคุณที่รอติดตามค่ะ^^

ขึ้นไปข้างบน Go down
http://hell-butler.exteen.com/
Theft13
Viscount
Viscount
Theft13


จำนวนข้อความ : 65
Join date : 03/03/2010

SF. Sorry My Lord [SebastianXCiel ภาคต่อ Sorry My Butler] Empty
ตั้งหัวข้อเรื่อง: Re: SF. Sorry My Lord [SebastianXCiel ภาคต่อ Sorry My Butler]   SF. Sorry My Lord [SebastianXCiel ภาคต่อ Sorry My Butler] EmptyFri Sep 10, 2010 10:14 pm

เซบาสแก้แค้นได้เจ็บใจจริงๆค่ะ


ไม่ต้องทำงานในครัวแล้วเซบาส
เดียวหนิงทำแทนเอง

ไปดูแลนายน้อยต่อเถอะ oh
ขึ้นไปข้างบน Go down
Pukapuka
Viscount
Viscount
Pukapuka


จำนวนข้อความ : 58
Join date : 22/11/2009

SF. Sorry My Lord [SebastianXCiel ภาคต่อ Sorry My Butler] Empty
ตั้งหัวข้อเรื่อง: Re: SF. Sorry My Lord [SebastianXCiel ภาคต่อ Sorry My Butler]   SF. Sorry My Lord [SebastianXCiel ภาคต่อ Sorry My Butler] EmptySun Sep 12, 2010 4:59 pm

เอ่อ....อ่า..ไม่รุ้จะว่ายังไงเลยจริงเชียว แง่มๆๆๆ คิดว่า
นายน้อยเล่นแรงแล้วนะ แต่นี้เซบาสแรงกว่า ฮ่า ๆๆ
ไม่ไว้เลยนะเนี่ยกับการเอาคืนของเซบาส หึหึ ตอนแรก
ก็คิดว่าจะได้ nc ซะล่ะ แต่เซบาสดันติดภาระกิจงานบ้าน
ยังไม่เสร็จซะงั้นเลย ฮ่าๆ ก็ทำไงได้ล่ะนายน้อยอยากไปยั่ว
เซบาสเขาก่อนเองนะเนี่ยแล้วเจอยั่วกลับมาแบบขั้นเทพกว่านี้
คือคนอ่านอึ้งเลย กร๊ากๆ แต่ก็เป็นการหยอกเล่นที่แบบว่าแกล้ง
ยั่วให้รู้ว่ารักป่่ะเนี่ย ฮ่าๆ haha
ขึ้นไปข้างบน Go down
phen
Baron
Baron



จำนวนข้อความ : 22
Join date : 28/11/2010

SF. Sorry My Lord [SebastianXCiel ภาคต่อ Sorry My Butler] Empty
ตั้งหัวข้อเรื่อง: Re: SF. Sorry My Lord [SebastianXCiel ภาคต่อ Sorry My Butler]   SF. Sorry My Lord [SebastianXCiel ภาคต่อ Sorry My Butler] EmptySun Nov 28, 2010 6:49 pm

ว่านายน้อยทำค้าง เซบาสทำค้างกว่าอีกอ่ะ

ขึ้นไปข้างบน Go down
n_earth
Baron
Baron



จำนวนข้อความ : 4
Join date : 08/11/2012

SF. Sorry My Lord [SebastianXCiel ภาคต่อ Sorry My Butler] Empty
ตั้งหัวข้อเรื่อง: Re: SF. Sorry My Lord [SebastianXCiel ภาคต่อ Sorry My Butler]   SF. Sorry My Lord [SebastianXCiel ภาคต่อ Sorry My Butler] EmptyFri Nov 09, 2012 11:52 am

เซบาสเตียนเอาคืนงั้นเหรอ 555+
แอบสงสารนายน้อยเล็กqแฮะ แต่ก็ช่วยไม่ได้อยากไปแกล้งเซบาสก่อนเองนี่นา ><
ขึ้นไปข้างบน Go down
 
SF. Sorry My Lord [SebastianXCiel ภาคต่อ Sorry My Butler]
ขึ้นไปข้างบน 
หน้า 1 จาก 1
 Similar topics
-
» SF.Sorry My Butler [Seb X Ci]
» SF*You’re only mine,my lord NC 18+ (SebbyxCiel)

Permissions in this forum:คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
BlackButler FanFic :: ShortFic & FanFic คุณพ่อบ้านและเรื่องอื่นๆลงได้ที่นี่ค่ะ-
ไปที่: